بررسی میزان شیوع قلدری و مقایسه پیشرفت تحصیلی، سلامت عمومی و خودکارآمدی اجتماعی در نوجوانان با رفتاری قلدری و عادی

هدف مطالعه حاضر، بررسی میزان شیوع رفتاری قلدری و مقایسه پیشرفت تحصیلی، سلامت عمومی و خودکارآمدی اجتماعی در نوجوانان با رفتار قلدری و عادی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر اول متوسطه شهرستان اصلان دوز (2136 نفر) بود. جهت دستیابی به اهداف پژوهش، 503 دانش آموز از جامعه موردمطالعه به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به آزمون قلدری پاسخ دادند. 64 دانش آموز نمره بالایی در آزمون کسب کردند. سپس تعداد 64 دانش آموز عادی که با دانش آموزان قلدر همتا شده بودند، انتخاب شدند؛ بنابراین تعداد نمونه موردمطالعه در مرحله دوم پژوهش به 128 نفر رسید. در مرحله دوم آزمون های سلامت عمومی (ghq)، خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان (ass) برای هردو گروه اجرا گردید؛ و برای مطالعه پیشرفت تحصیلی از معدل دانش آموزان استفاده شد. داده ها توسط آزمون های آماری فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و آزمون تی برای گروه های مستقل تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که میزان شیوع رفتار قلدری در بین دانش آموزان پسر شهرستان اصلان دوز 72/12 درصد می باشد. نتایج حاصل از آزمون تی برای گروه های مستقل نشان داد که میانگین نمرات عملکرد مختل، افسردگی، جنبه های دوستی، کمک گرفتن و خواستن، شرکت در گروه های اجتماعی و معدل نمرات درسی، دو گروه دانش آموزان عادی و قلدر تفاوت معنی داری با هم دارد.